نوجوان که بودم هرجا که می دیدم هنرمندی سازی می نوازد با اشتیاق بسیار به او توجه می کردم و چیزی که در این میان بیش از هر چیز توجهم را جلب می کرد ساز آن نوازنده بود! مهم نبود که آن ساز سنتور باشد یا نی و یا پیانو! هرچه بود برایم اسرارآمیز بود که مگر این چون خشک چه دارد که چنین نواهای گوش نوازی از آن بر می خیزد؟! و پس از آنکه با تمام وجود به نوای آن ساز دل و جان می سپردم، هنگامی که نواختن آن هنرمند به پایان می رسید همیشه یک سوال از او می پرسیدم! «سلام آقا! ببخشید قیمت این سازها چند است؟» و معمولا آن نوازنده محترم هم لبخندی می زد و مبلغی می گفت که برای آن زمان بسیار هنگفت و تهیه آن برای من دانش آموز غیر ممکن می نمود! و همیشه افسوس می خوردم که چرا نمی توانم سازی بخرم تا من هم مانند این هنرمند آوای جادویی موسیقی را از دل این ساز بیرون آورم! چند سال گذشت تا بالاخره با جمع کردن پول های عیدی و کمک خانواده ساز نه چندان ارزانی خریدم و شروع کردم به رفتن به کلاس موسیقی و تلاش برای نواختن آن ساز! اما به فاصله چند هفته از خریدن آن ساز با حقیقتی تلخ رو به رو شدم که آن رویایی چند ساله را از من گرفت! آنچه بسیار بسیار مهم تر و گران تر از قیمت ساز در بیرون آوردن آوای جادویی موسیقی از آن است؛ زحمات و تلاش های روزانه و چندین ساله هنرمند است و صبر و پشتکار و ممارست او بوده است که حتی اگر بخواهیم قیمتی بر آن بگذاریم چندین برابر قیمت گران ترین ساز می ارزد! در کار ما هم وضع به همین منوال است و نگاه برخی والدین به بسته های ما درست همان نگاهی است که من در نوجوانی به ساز داشتم! گویی تنها فاصله ای که تا دوزبانه شدن فرزندشان احساس می کنند هزینه ای است که برای تهیه بسته ها باید پرداخت کنند که در صورت توان خرید این بسته ها کودکشان صد در صد دوزبانه خواهد شد و در صورت ناتوانی از خرید آنها دوزبانه نخواهد شد! برای همین است که نه حاضرند در سمینار والدین شرکت کنند و نه حوصله خواندن کانال تلگرام ما را دارند و بزرگترین دغدغه های ذهنی شان که در پیام ها مطرح می کنند از این قراراست: «سلام ببخشید بسته هاتون چنده؟» «هر از چه مدت باید این قدر هزینه کنیم؟» «تا آخرش چقدر می شه؟» در صورتی که اگر کانال ما را که از ابتدای پاییز ۹۴ تا امروز در آن به روز ترین مطالب گذاشته می شود را مطالعه می کردند دو حالت بیشتر نداشت یا به این نتیجه می رسیدند که این روش مناسب حالشان نیست یا مصصم می شدند که به هر قیمتی شده تا آخر پا در این راه بگذارند و می دانستند که دستمزد آن صبوری و پشتکار و مطالعه چندین برابر قیمت بسته هاست!
علی امینی
۲۴ بهمن ۹۷
تهران
